ÇED RAPORU

ÇED; çevreye önemli etkileri olabilecek faaliyetlerle ilgili projelerin, planlama aşamasından başlayarak faaliyetin inşaat, işletme ve faaliyetin sona erdirilmesinden sonra meydana gelebilecek etkilerinin, proje hakkında karar alınmadan önce bilimsel yöntem ve tekniklerle tahmin edilmesi, olumsuz etkilerinin önlenmesi ve gerekli tedbirlerin tespiti ile projenin tüm uygulama aşamalarında bu etkilerin ve tedbirlerin izlenmesi ve denetlenmesi sürecidir.

 

ÇED RAPORU VE SÜRECİ

Gerçekleştirmeyi planladıkları faaliyetleri sonucu, çevre sorunlarına yol açabilecek kurum, kuruluş ve işletmelerin çevreye yapabileceği tüm olumsuz etkileri göz önünde bulundurularak, çevre kirlenmesine sebep olabilecek artık ve atıkların ne şekilde zararsız hale getirileceğini ve bu hususta alınacak tedbirleri belirten rapordur.

ÇED Yönetmeliğine göre, ÇED Raporuna tabi kurum, kuruluş ve işletmeler özelliklerine göre iki gruba ayrılmıştır. Birinci grupta yönetmeliğin EK-1 listesinde yer alan veya Bakanlıkça “ÇED Gerekli”dir kararı verilen bir proje için özel bir formata göre hazırlanacak ÇED Raporu yer alır. İkinci grupta ise, yönetmeliğin EK-2 listesinde yer alan projelere ÇED uygulanmasının gerekli olup olmadığının belirlenmesi amacıyla sürdürülecek çalışmaları içeren ÇED Ön Araştırması Raporu bulnmakta olup yönetmeliğin EK-2 listesinde yer alan bu faaliyetler için de ÇED Ön Araştırma Raporu hazırlanıp Valilikçe Bakanlığa iletilir. Bakanlık tarafından “ÇED Gerekli” veya “ÇED Gerekli Değildir” kararının alınması gerekir.

ÇED Raporu ve ÇED Ön Araştırma Raporu gerektiren faaliyetler için Bakanlık planlanan faaliyetin belirtilen yerde gerçekleştirilmesinin Mevzuat açısından uygun olup olmadığına, ilgili kamu kurum ve kuruluşlar nezdinde yapacağı araştırma sonucunda karar verir. EK-1 listesinde yer alan faaliyetler için proje tanıtım dosyasının uygunluğu, halkın katılımıyla oluşturulan özel format yatırımcıya verilir ve bunun sonucunda hazırlanan ÇED Raporu Bakanlığa sunulur. EK-2 listesinde yer alan faaliyetler için ÇED gerekli kararı verilmişse, ÇED prosedürü uygulanır. Nihai ÇED Raporu ile diğer belgelerin Bakanlığa sunulmasını takiben, inceleme Değerlendirme Komisyonu ‘nün Rapor hakkındaki kararını esas alarak Bakanlık “ÇED Olumlu Karan” ya da “ÇED Olumsuz Karan” verir. 5 iş günü askıda ilan edilir ve 5 yıl içerisinde yatırıma başlanmalıdır.

DEŞARJ İZNİ

Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliği kapsamında “Deşarj İzin Belgesi” için gerekli su analizleri anlaşmalı olduğumuz Üniversite Laboratuvarında yapılmakta, deşarj izin dosyası hazırlanarak Deşarj İzin Belgesi alınması hizmetleri titizlikle takip edilmektedir.

ATIKSU DEŞARJ İZNİ ALMAK İÇİN MÜRACAAT EDEN İŞLETMELERİN HAZIRLAMASI GEREKEN EVRAKLAR:

NOT:İşyerinin bağlı olduğu sektöre ve işyerinde yapılan denetim sonucunda, aşağıda belirtilen evraklardan hangilerinin hazırlanması gerektiği, denetim sırasında işyerine bildirilir.

1-Atıksu Kalite Kontrol Ruhsatı (A.K.K.R.) Başvuru Formu’nu imzalayan iş yeri yetkilisine ait, noter tasdikli imza sirküleri örneği (fotokopi olabilir),

2-Bir adet su faturası örneği.

3-İş akış şeması.

4-Varsa, Yapı Kullanma İzin Belgesinin örneği.

5-Varsa, atıksu arıtma tesisi veya arıtma ünitesinin işletme şemasının örnekleri,

6-İşletmede, bitkisel atık yağ çıkıyor ise; bu atıklarını Çevre Bakanlığından lisans almış firmalara teslim ettiğini gösteren Ulusal Atık Taşıma Formu örnekleri.

7-İşletmeden, bitkisel atık yağ çıkmasına rağmen, bu atıklar lisaslı bir toplayıcı firmaya verilmiyor ise; işletme, 19.04.2005 Tarihli Resmi Gazete’de yayınlanan Bitkisel Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği hükümlerine uyacağına dair, noter onaylı bir taahütname hazırlamak zorundadır.

NOT 1:Bitkisel atık yağ toplayan lisanslı firmalara, www.cevreorman.gov.tr/atık yönetimi daire başkanlığı linkinden ulaşılabilir.

NOT 2:İşletmenin kurumumuza vereceği taahütname, BUSKİ Atıksuların Kanalizasyona Deşarj Yönetmeliği hükümlerine göre üç ay geçerlidir.İşletme üç ay içerisinde, lisanslı bir toplayıcı firma ile anlaşmak zorundadır.

8-İşletmede, boyar maddeler kullanılıyor ise; kullanılan boyar maddelerin isimlerini, kullanım yerlerini ve atık durumlarını anlatan, düz bir kağıda hazırlanmış kaşeli ve imzalı belge (noter tasdikli imza sirküleri olan yetkili tarafından).Ayrıca, bu boyar maddelerin onay belgeleri (T.S.E., gümrük giriş belgeleri, v.s.).

9-İşletmede, kimyasal madde kullanılıyor ise; kullanılan kimyasal maddelerin isimlerini, kullanım yerlerini ve atık durumlarını anlatan, düz bir kağıda hazırlanmış kaşeli ve imzalı belge (noter tasdikli imza sirküleri olan yetkili tarafından).Ayrıca, bu boyar maddelerin onay belgeleri (T.S.E., gümrük giriş belgeleri, v.s.).

10-İşletmede, üretim sonucunda katı atık oluşuyor ise; bu katı atıkların isimlerini ve kullanım yerlerini anlatan, düz bir kağıda hazırlanmış kaşeli ve imzalı belge (noter tasdikli imza sirküleri olan yetkili tarafından).Ayrıca, bu katı atıkların ne şekilde bertaraf edildiğini gösteren belge (Fatura, teslim belgeleri, v.b.).

11-İşletmede, atık yağ çıkıyor ise; bu atıklarını Çevre Bakanlığından lisans almış firmalara teslim ettiğini gösteren Ulusal Atık Taşıma Formu örnekleri,

12-İşletmeden, atık yağ çıkmasına rağmen, bu atıklar lisaslı bir toplayıcı firmaya verilmiyor ise; işletme, 21.01.2004 Tarihli Resmi Gazete’de yayınlanan Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliği hükümlerine uyacağına dair, noter onaylı bir taahütname hazırlamak zorundadır.

NOT 1:Atık yağ toplayan lisanslı firmalara, www.cevreorman.gov.tr/atık yönetimi daire başkanlığı linkinden ulaşılabilir.

NOT 2:İşletmenin kurumumuza vereceği taahütname, BUSKİ Atıksuların Kanalizasyona Deşarj Yönetmeliği hükümlerine göre üç ay geçerlidir.İşletme üç ay içerisinde, lisanslı bir toplayıcı firma ile anlaşmak zorundadır.

NOT 3:Atık yağ çıkışı olmasa dahi, üretiminde veya makinelerinde yağ kullanan tüm işletmeler bu taahütnameyi hazırlamak zorundadır.Atık yağ çıkışı olmadığını beyan eden işletme NOT 2’de belirtilen hükümden muaftır.Ancak, atık yağ çıkışı olmadığını beyan eden ve denetimlerde atık yağ çıkışı tespit edilen işletmelere, BUSKİ Atıksuların Kanalizasyona Deşarj Yönetmeliği hükümlerinde belirtilen cezai işlemler uygulanıp, Atıksu Deşarj Ruhsatları iptal edilir.

13-Resmi bir kurumdan alınmış debi ölçüm sonucu.

14-İşletmenin, atıksu deşarj ortamı fosseptik ise, fosseptiğin sızdırmaz olduğunu gösteren belge (vidanjör çekim faturaları, onaylı fosseptik projesi, v.b.)

15-İşletmede kullanılan endüstriyel yağların isimlerini, kullanım yerlerini ve bu yağların atık durumlarını anlatan, düz bir kağıda hazırlanmış kaşeli ve imzalı (noter tasdikli imza sirküleri olan yetkili tarafından) belge.

16-Sanayi Bölgeleri, ortak kuruluş ve teşebbüsler; içlerinde faaliyet gösteren işyerlerinin isimlerini, adreslerini ve sektörlerini belirten bir tablo hazırlamak zorundadırlar.

NOT:Yukarıda belirtilen evrakları, organize san.böl., küçük san.sit., kooperatif, v.b. ortak teşebbüsler, içlerinde faaliyet gösteren tüm işyerlerinin bilgilerini içerecek şekilde hazırlamak zorundadırlar

TEHLİKELİ ATIK İZNİ

Çevre ve Orman Bakanlığından: Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği AMACI;

Madde 1 – Bu Yönetmeliğin amacı, tehlikeli atıkların, üretiminden nihai bertarafına kadar;
a) İnsan sağlığına ve çevreye zarar verecek şekilde doğrudan veya dolaylı biçimde alıcı ortama verilmesinin önlenmesine,
b) Üretiminin ve taşınmasının kontrolünün sağlanmasına,
c) İthalinin yasaklanmasına ve ihracatının kontrolüne,
d) Yönetiminde gerekli teknik ve idari standartların sağlanmasına,
e) Üretiminin kaynağında en aza indirilmesine,
f) Üretiminin kaçınılmaz olduğu durumlarda, üretildiği yere en yakın mesafede bertaraf edilmesine,
g) Yeterli bertaraf tesisi kurulması ve bu tesislerin çevresel bakımdan sağlıklı bir şekilde kontrolüne,
h) Çevreyle uyumlu yönetiminin sağlanmasına,
yönelik prensip, politika ve programların belirlenmesi için hukuki ve teknik esasları kapsar.

TEHLİKELİ ATIK GEÇİCİ DEPOLAMA İZNİ

Kurum Adı: İl Çevre ve Orman Müdürlüğü

Kısa Bilgi: Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği, Atık Üreticisinin Yükümlülükleri başlıklı 9. Maddesi ( l ) ve ( m ) bentleri gereğince, tehlikeli atık üreten firmalar tehlikeli atıklarını geçici depolamak üzere gerekli önlemleri alarak, aşağıda belirtilen özelliklere sahip bir atık sahası oluşturmak zorundadır. Aylık tehlikeli atık üretimi 1000 kg’ ı aşmayan firmalar izin almaksızın 6 ay süre ile atıklarını geçici olarak depolayabilmektedir. Aylık 1000 kg’dan fazla tehlikeli atık üreten firmalar ise Valilik’ten (İl Çevre ve Orman Müdürlüğü) Tehlikeli Atık Geçici Depolama İzni almak zorundadırlar.

Başvuru Koşulları: Aylık 1000 kg’dan fazla tehlikeli atık üretmek

Gerekli Belgeler: Tehlikeli Atık Geçici Depolama Sahası Oluşturulurken
1.Atıkları, en az 6 ay süreli depolayabilecek kapasiteye sahip,
2.Taban geçirimsizliği sağlanmış, beton zemin üzerinde,
3.Dışarıdan gelebilecek etkilere karşı korunaklı (üzeri kapalı ve etrafı çevrili)
4.Dökülme ve sızmalara karşı toplamanın yapılacağı drenaj kanalına sahip ( drenaj kanalının sızdırmaz bir havuz yada tanka bağlantısının bulunması) ve aynı amaçlı absorban malzemenin hazır bulunacağı,
5.Herhangi bir yangına anında müdahele için atık özelliklerine uygun yangın söndürücülerin olacağı,
6.Atıkların uygun konteyner veya varillerde, ağızları kapalı şekilde tutulacağı,
7.Konteynerlerin üzerinin uygun etiketli olacağı, atık cinsi, miktarı ve depolama tarihini belirtir)
8.Sahanın tehlikeli atık sahası olduğunu belirtir bir levhanın olacağı,Bir saha olarak hazırlanmalıdır.

İşlem Adımları:
1.Başvuru,
2.Depolama alanının incelenmesi,
3.Mevcut eksikliklerin giderilmesi,
4.Uygun bulunduğu takdirde izin verilmesi

GÜRÜLTÜ İZNİ

Gürültü Kontrol İzni’ne tabi tesisler Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği(ÇGDYY) Liste A ve B’de belirilmiştir. Söz konusu bu tesisler gerekli gürültü ölçümlerini yaptırarak Gürültü Kontrol izin Belgesi almak zorundadır.

Çevre ve Orman Bakanlığı’nın Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliğine göre gürültü iznine tabi tesisler.

1. Enerji Endüstrisi:
1.1. 300 MW üzeri toplam anma ısıl gücü olan elektrik, ısı, buhar ya da sıcak su üretme tesisleri dahil olmak üzere termik santraller ve diğer yakma tesisleri, 50 MW (dahil)- 300 MW toplam anma ısıl gücü olan elektrik, ısı, buhar ya da sıcak su üretme tesisleri dahil olmak üzere termik santraller ve diğer yakma tesisleri,
1.2. Petrol ve gaz rafinerileri,
1.3.Kok fırınları,
1.4. Kömür gazlaştırma ve sıvılaştırma tesisleri,
500 ton/gün veya üzerindeki kapasitedeki taş kömürü, linyit, odun, turba, koyu katran ve benzeri maddeleri kullanan kuru damıtma tesisleri (Koklaştırma, gazlaştırma, uçucu maddeleri alma, vs.). Odun kömürü üretimi hariç. 500 ton/gün’ün altındaki kapasitede taş kömürü, linyit, odun, turba, koyu katran ve benzeri maddeleri kullanan kuru damıtma tesisleri (Koklaştırma, gazlaştırma, uçucu maddeleri alma, vs.). Odun kömürü üretimi hariç.

2. Metal Üretimi ve İşlenmesi :

2.1. Metal cevheri fırınlama veya sinterleme tesisleri (sülfür cevheri dahil),

2.2. 10 ton/saat üzerinde üretim kapasitesine sahip kesintisiz döküm tesislerini de içeren pik demir veya çelik üretimi (birincil ve ikincil ergitme) için entegre tesisler 2,5-10 ton/saat arasında üretim kapasitesine sahip kesintisiz döküm tesislerini de içeren pik demir veya çelik üretimi (birincil ve ikincil ergitme) için entegre tesisler

2.3. Demir veya çelik işleme tesisleri:
2.3.1. Saatte 60 tondan fazla çelik işleyen sıcak haddeleme tesisleri Saatte 20 – 60 ton arası çelik işleyen sıcak haddeleme tesisleri;
2.3.2. Isıl gücün 20 MW’ı aştığı durumda birim gücün 50 kJ’den fazla olduğu şahmerdanlı veya tokmaklı tesisler;
2.3.3. Saatte 2 ton’dan fazla işleme kapasitesi olan demir ve çeliğin eritilmiş metal (çinko, kalay ve diğerleri) ile koruyucu yüzey kaplama uygulaması,

2.4. 150 ton/gün’den fazla üretim kapasitesine sahip olan demir ve çeliğin döküldüğü dökümhaneler, 20-150 ton/gün arasında üretim kapasitesine sahip olan demir ve çeliğin döküldüğü dökümhaneler,

2.5. Aşağıdaki uygulamalara yönelik tesisler:
2.5.1. Cevherden, konsantreden ya da ikincil hammaddelerden metalürjik, kimyasal veya elektrolitik prosesler ile demir içermeyen ham metal üretim tesisleri,
2.5.2. Kurşun ve kadmiyum için günde 8 tondan fazla ya da diğer bütün metaller için günde 40 tondan fazla ergitme kapasiteli geri kazanılmış ürünleri de içeren (rafine etme, döküm vb.) alaşımlar dahil demir içermeyen metal ergitme ve/veya bileşiklerinin imali tesisleri, Kurşun ve kadmiyum için 4-8 ton/gün arasında, diğer bütün metaller için 20-40 ton/gün arasında ergitme kapasiteli geri kazanılmış ürünleri de içeren (rafine etme, döküm vb.) alaşımlar dahil demir içermeyen metal ergitme ve/veya bileşiklerinin imali tesisleri,

2.6. İşleme tanklarının hacminin 30 m³’den fazla olduğu, elektrolitik veya kimyasal bir proses kullanılarak metal ve plastik maddelerin yüzey işlemesinin yapıldığı tesisler,

3. Mineral, İnşaat Malzemeleri Endüstrisi:

3.1. Asbest ve asbest içeren ürünleri çıkarma, üretme, işleme, dönüşüm tesisleri

3.2. Günlük kapasitesi 500 tondan fazla olan döner fırınlarda çimento klinkeri üretme tesisleri,

3.3. Günlük kapasitesi 50 tondan fazla olan döner fırınlarda ya da diğer fırınlarda kireç üretme tesisleri

3.4. Eritme kapasitesi günde 20 tondan fazla olan cam elyaf dahil, cam üretme tesisleri

3.5. Ergitme kapasitesi günde 20 tondan fazla olan mineral elyaf üretimi de dahil, mineral madde ergitme tesisleri

3.6. Üretim kapasitesi günde 75 tondan fazla olan çatı kiremidi, tuğla, refrakter tuğla kiremit, fayans ve porselen gibi seramik ürünlerinin ısıl işlemle elde edildiği tesisler

4. Kimya ve Petrokimya Endüstrisi :

4.1.Entegre kimya tesisleri, örneğin, çeşitli ünitelerin bitişik ve fonksiyonel olarak birbirine bağlı olduğu, kimyasal dönüştürme proseslerini kullanarak endüstriyel ölçekte (100 ton/gün ve üzeri) üretim yapan tesisler. Entegre kimya tesisleri, örneğin, çeşitli ünitelerin bitişik ve fonksiyonel olarak birbirine bağlı olduğu, kimyasal dönüştürme proseslerini kullanarak 100 ton/gün’den az kapasiteyle üretim yapan tesisler.

4.1.1. Temel organik kimyasalların üretimi:
a) Basit hidrokarbonlar (lineer veya döngüsel, doymuş veya doymamış, alifatik veya aromatik);
b) Alkoller, aldehitler, ketonler, karboksilik asitler, esterler, asetatlar, peroksitler ve epoksi reçineler gibi oksijen içeren hidrokarbonlar;
c) Kükürtlü hidrokarbonlar;
ç) Aminler, amidler, azotlu, nitritli ve nitratlı bileşikler, nitriller, siyanitler ve iso siyanitler gibi azot içeren hidrokarbonlar;
d) Fosfor içeren hidrokarbonlar;
e) Halojenik hidrokarbonlar;
f) Organometalik bileşikler;
g) Temel plastik maddeler (polimerler, sentetik elyaflar ve seluloz bazlı elyaflar);
ğ) Sentetik kauçuk;
h) Boya ve pigmentler;
I) Yüzey aktif maddeler;

4.1.2. Temel inorganik kimyasalların üretimi:
a) Amonyak, klor ya da hidrojen klorür, flor ya da hidrojen florür, karbon oksitler, kükürt bileşikleri, azot oksitler, hidrojen, kükürt di oksit, karbonil klorür gibi gazlar;
b) Kromik asit, hidroflorik asit, fosforik asit, nitrik asit, hidroklorik asit, sülfürik asit, oleum ve kükürtlü asitler gibi asitler;
c) Amonyum hidroksit, potasyum hidroksit, sodyum hidroksit gibi bazlar;
ç) Amonyum klorür, sodyum klorit, potasyum klorit, potasyum karbonat, sodyum karbonat, perborat, gümüş nitrat, baryum sülfat gibi tuzlar;
d) Ametaller, metal oksitler ya da kalsiyum karpit, silisyum, silisyum karpit gibi diğer inorganik maddeler;

4.2. Fosfor, azot ya da potasyum temelli gübre üretimi (basit veya bileşik gübreler)

4.3. Temel bitki sağlığı ürünlerinin ve biyositlerin üretimi

4.4. Kimyasal ya da biyolojik prosesler kullanılarak temel farmasötik ürünlerin üretimi (alkaloid tesisler dahildir),

4.5. Patlayıcı üretimi,

5. Atık Yönetimi :

5.1. Tehlikeli atıkların bertaraf edildiği veya geri kazanıldığı,14/03/2005 tarihli ve 25755 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinin EK-2A ve EK-2B de verilen ekleri (R1, R5, R6, R8 ve R9 işlemleri) ile yağların kontrolü hakkındaki 21.01.2004 tarihli ve 25353 Sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Atık Yağların Kontrolü Yönetmeliğinde belirtilen ve günlük kapasitesi 10 tonun üzerindeki tesisler

5.2. Saatlik kapasitesi 3 tonun üzerindeki evsel ATIK yakma tesisleri

5.3*.
14/3/2005 tarihli ve 25755 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliğinin EK-2A’da, D8 ve D9 başlıkları altında belirtilen ve günlük kapasitesi 50 tonun üzerindeki tehlikeli olmayan atıklar için bertaraf tesisleri

5.4. *
Organik olmayan atıklar için deponi alanları hariç, günlük kapasitesi 10 tondan fazlasına ulaşan veya toplam kapasitesi 25 000 tondan fazla olan deponi (düzenli depolama) tesisleri

6. Kağıt Endüstrisi :

6.1. Keresteden ya da diğer lifli malzemelerden selüloz ve/veya kâğıt hamuru üretim tesisleri

6.2. Günde 20 tondan fazla üretim kapasitesi olan kâğıt ve karton üretim tesisleri

7. Gıda Endüstrisi: 

7.1. Günlük hayvansal karkas kapasitesi 50 tondan fazla olan mezbahaneler;

7.2. Aşağıdakilerden gıda üretmeye ilişkin her türlü işlem ve proses:
7.2.1. Günlük nihai ürün üretim kapasitesi 75 tondan fazla olan hayvansal hammadde (süt dışında),
7.2.2. Günlük nihai ürün üretim kapasitesi 300 tondan fazla (3 aylık ortalama değer bazında) olan bitkisel hammadde,
7.2.3. Tesise giren günlük süt miktarı 200 ton ve daha fazla (yıllık ortalama değer bazında) olan süt ve süt ürünleri üretimi,

7.3. Günlük işlem kapasitesi 10 tondan fazla olan hayvan kesimi yan ürünleri ve artığı işleme vb. tesisler;

8. Tarım Sektörü: 

8.1. Yer kapasitesi aşağıdaki sayıdan fazla olan büyük ve küçük baş hayvan yetiştiriciliğinin yapıldığı tesisler:
8.1.1. büyük ve küçük baş hayvanlar için 750 üzeri yer;
8.1.2. 30 kg.’ın üstünde büyük ve küçük baş hayvan üretimi için 2000 üzeri yer;

8.2. En az aşağıdaki kapasitelere eşit kapasitedeki toplu kümes hayvancılığının yapıldığı tesisler:
8.2.1. Piliçler için 40.000 yer;
8.2.2. Tavuklar için 40.000 yer.

9. Tekstil Sektörü:

9.1. Kapasitesi günde 10 tondan fazla olan elyaf veya tekstil ön işlem (yıkama, ağartma, terbiye ve merserizasyon gibi işlemler) veya boyama tesisleri

9.2. Günlük nihai ürün kapasitesi 12 tonun üzerinde olan hayvan derisi ve postu tabaklama ve/veya deri mamülleri işleme tesisleri;

10. Diğer Tesisler/Faaliyetler:

10.1. Solvent tüketim kapasitesi saatte 450 kg’dan veya yılda 600 tondan fazla olan, organik solvent kullanılarak malzeme, nesne ve ürünlerin yüzey işlemlerinin yapıldığı tesisler; örn. apreleme, baskı, kaplama, yağ giderme, su geçirmez hale getirme, boyutlandırma, boyama, temizleme ya da emprenye etme faaliyetleri Solvent tüketim kapasitesi 150-450 kg/saat veya 200-600 ton/yıl arasında olan, organik solvent kullanılarak malzeme, nesne ve ürünlerin yüzey işlemlerinin yapıldığı tesisler; örn. apreleme, baskı, kaplama, yağ giderme, su geçirmez hale getirme, boyutlandırma, boyama, temizleme ya da emprenye etme faaliyetleri

10.2. Yanma ve grafitleştirme yolu ile karbon ya da elektrografit üretme tesisleri

EMİSYON İZNİ

  • 2006 Yılında yayınlanmış olan:

    “Endüstri Tesislerinden Kaynaklanan Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği’ne
    göre tüm tesisler “Emisyon İzni” almakla yükümlüdürler.

    Emisyon standartları kirletici kaynakların izin verilen kirletici deşarjlarını zaman veya üretim bazında belirler ve kaynak yapısına bağlı olarak tanımlar. Buna göre her tesis kendi üretim türü ve büyüklüğü ile ilişkili olarak kirletici özelliklerini beyan etmek zorundadır. Tesislerin yaydığı emisyon

  • miktarı: kullanılan yakıtlar, yakma teknolojisi ve hava kirliliği önleme cihaz ve teknikleriyle ilgilidir.

    Çevre ve Orman Bakanlığı tarafından yayınlanan Endüstriyel Tesislerden Kaynaklanan Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliği kapsamında endüstriyel tesislere ait “yasal emisyon limitleri” tanımlanmış olup, tüm tesisler bu limitleri göz önünde bulundurarak emisyonlarını kontrol altında tutmak zorundadır.
    Emisyon ölçümleri, çeşitli faaliyetler sonucunda oluşan ve baca vasıtasıyla atmosfere atılan atık gazların ve taşıtların eksozlarından çıkan yanma ürünlerinin ölçümünü içermektedir. Havayı kirletici gaz ve partikül maddelerin neler olduğunu, konsantrasyonlarını, kütlesel debilerini ve hangi oranlarda kirletici vasıflara sahip olduklarını ve bu kirletici kaynaklara sahip tesislerin emisyonlarının İlgili yönetmelik esaslarına uyup uymadığı bu Ölçümler ile belirlenmektedir.

    Endüstriyel bacalardan çevreye yayılan partiküllerin ve gazların analizleri özel numune alma yöntemleri ve aparatları ile gerçekleştirilebilmektedir. Emisyon Ölçümleri Çevre ve Orman Bakanlığından Çevre Analizleri Yeterlilik ve Çevre Analizleri Ön Yeterlilik Belgesi alan özel ve kamu kurumları ilgili belgenin ekinde yer alan listedeki kapsama göre ölçüm ve analiz yapabilir.

    EMİSYON İZİNLERİ:

    Hava Kalitesi Korunması Yönetmeliğinin ilgili maddeleri gereği G.S.M. Çalışma Ruhsatı almak zorunda olan sanayi tesislerinden emisyon gruplarına giren ( A-B ) tesisler ilgili birimlerden EMİSYON İZNİ , bu gruplara girmeyen tesisler “Emisyon’a tabi değildir.” Belgesini İl Çevre ve Orman Müdürlüğü’nden almak zorundadır.

    Emisyon İzni Belgesi alınmasında istenen Emisyon Ölçüm raporları 22.07.2006 tarih 26236 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ” Endüstri Tesislerinden Kaynaklanan Hava Kirliliğinin Kontrolu Yönetmeliği „ de öngörülen koşullara göre hazırlanacaktır.
    Aynı Yönetmeliğin 43. Md. Geçici Madde 1’e göre “Bu Yönetmeliğin yayımlanmasından önce kurulmuş ve emisyon izni almış olan tesisler,bu yönetmelikte yer alan esas ve sınır değerlere 2 yıl içinde uymak için gerekli tedbirleri alarak Emisyon İzni Belgesini yenilemek amacıyla Valiliğe başvurur„ İbaresi bulunduğundan Emisyon İzni Belgelerini 22.07.2008 tarihine kadar YENİLENMESİ gerekmektedir.
    Ayrıca aynı yönetmeliğin Geçici 2. Md. göre “Emisyon İzni dosyasını yetkili merciye teslim edenler 22/07/2008 tarihinden itibaren 2 yıl içinde Emisyon İzni Belgesini almak zorundadır.” ibaresi olduğundan 07/10/2008’e kadar işlemleri tamamlamalı ve yönetmelik hükümlerine uymak zorundadır.Geçici 3. Md. göre “22.07.2007 tarihine kadar hiç müracaat etmeyenler 1 yıl içinde İş termin planlarını hazırlayarak yetkili merciye sunmak ve 4 yıl içinde iş termin planında yer alan işleri tamamlayarak emisyon izni dosyasını hazırlayarak yetkili merciye başvurmak zorundadır.

    Bu raporun, Çevre ve Orman Bakanlığından ( MARÇEV gibi) Ön Yeterlilik/Yeterlilik Belgesi bulunan Laboratuarlara hazırlatılması gerekir.

    Emisyon Ölçüm Raporunun; Her sayfası ölçümü yapan firma yetkilileri tarafından imzalanmış ve mühürlenmiş olması gerekir.

    Emisyon Raporu Neden Gereklidir;
    – Emisyon İzin Başvurusu için
    – Emisyon izni alan tesislerde, emisyon teyidi için.
    Tesis yetkilileri, emisyon izni alan Ek 8, Liste A’da yer alan tesisler için her iki yılda bir, Ek 8, Liste B’de yer alan tesisler için her üç yılda bir, izin anında öngörülen verilerden herhangi bir sapma olup olmadıgını ve tesiste yapılan iyilestirmeleri rapor etmek zorundadır.